menú del día

—media hora, esi ye'l tiempu que tienes.

Glayando, corriendo, risotaes, llantos... el patiu del colexu ye un estruendu costante, déxate sordu, da-y xinte a la migraña.
Tolín ta vieyu yá, dende los venti años pelea con guah.es na escola, gústa-y'l so trabayu pero quier xubilase.

—¡Xurde! écha-y una güeyada a esti bichu.
—¿Qué bichu? nun seyas faltosu.
—¡A esti bichu ho! qué fatu yes.
—Faló'l babayu más grande del mundiu, a ver qué bichu dicis...
—Bichu, bichón... ¡babayón! jajajaja.
—Tuntu ye poco pa ti.

Ye época de fabes: tan les potes ferviendo con potaxes aderezaos de ricu compangu: morciella, chorizu, tocín...
Ye época de castañes: habrá que dir a la gueta pa enllenar un sacu, meteles nel fornu y ummmm xintales asaes con un vasu llechi agora que ta frío.
Ye época de pexe: abondo que garrar embaxo les agües, entama la temporada l'oriciu que tien muncho yodo y te dexa como un reló.

—Otra vegada bollu preñáu pa la merienda, voi facé-y un monumentu a la mio ma.
—Xinta xinta, asina tas: gordu como un centollu.
—Muncho t'aguanto... juju qué riquísimu ta esti bollu ¿quies un pocu?
—Da-y, da-y too seya por face-y un favor a la to salú.
—¡riquísimu!

Daquién que tenga cutu, que pida un abrazu y una fabada. N'iviernu cariño y xinte pinte'l tiempu que pinte.